کد مطلب:314975 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:189
زنده شدن جوان مرده
آقای مهدی اثنی عشری از پدر بزرگوارشان (حضرت آیت الله آقای حاج شیخ حسن اثنی عشری) حامی و مروج مكتب عصمت و طهارت (علیهم السلام) نقل می كنند كه:
در یكی از سفرهایی كه به عتبات عالیات مشرف شده بوده اند، و كنار ضریح حضرت ابوالفضل (علیه السلام) مشغول مناجات و راز و نیاز بودند كه ناگاه جنازه ای را داخل و كنار ضریح قرار می دهند. جنازه مرد جوانی بود كه مادرش به محض وارد شدن، ضریح حضرت را گرفت و با حالت تند گفت: ابوالفضل فرزندم را از تو می خواهم، این جوان نان آور ما بود در حال شیون و زاری بود. من هم كه تمام حواسم به آنها رفته بود مفاتیح را بستم و فقط آنها را نگاه می كردم و اشك می ریختم و می خواستم ببینم كه چه خواهد شد. در همین حین و حال بود كه جوان مرده از تابوت بلند شد و نشست و مبهوت شده به ضریح نگاه می كرد كه ندای «مرحبا بك یا ابوالفضل علیه السلام» بلند شد و جوان فریاد زد كه: آقا من را زنده كرده است.
پدرم را پس از مرگ در حسینیه ای در تهران چهارراه سرچشمه كوچه قوام كه خود ایشان بنا نموده بودند بنا به وصیت خود ایشان دفن نمودند. (متوفی 1380)
[ صفحه 543]
در یكی از سفرهایی كه به عتبات عالیات مشرف شده بوده اند، و كنار ضریح حضرت ابوالفضل (علیه السلام) مشغول مناجات و راز و نیاز بودند كه ناگاه جنازه ای را داخل و كنار ضریح قرار می دهند. جنازه مرد جوانی بود كه مادرش به محض وارد شدن، ضریح حضرت را گرفت و با حالت تند گفت: ابوالفضل فرزندم را از تو می خواهم، این جوان نان آور ما بود در حال شیون و زاری بود. من هم كه تمام حواسم به آنها رفته بود مفاتیح را بستم و فقط آنها را نگاه می كردم و اشك می ریختم و می خواستم ببینم كه چه خواهد شد. در همین حین و حال بود كه جوان مرده از تابوت بلند شد و نشست و مبهوت شده به ضریح نگاه می كرد كه ندای «مرحبا بك یا ابوالفضل علیه السلام» بلند شد و جوان فریاد زد كه: آقا من را زنده كرده است.
پدرم را پس از مرگ در حسینیه ای در تهران چهارراه سرچشمه كوچه قوام كه خود ایشان بنا نموده بودند بنا به وصیت خود ایشان دفن نمودند. (متوفی 1380)
[ صفحه 543]